Goede zorg wordt volgens ons geleverd door deskundige en betrokken zorgverleners, in samenspraak met de mensen voor wie zij zorgen. Daarvoor hebben professionals ruimte nodig. Ruimte om zelf te handelen, ruimte om vanuit hun expertise te mogen adviseren en wellicht het allerbelangrijkste: ruimte om van mens tot mens gedachten te mogen wisselen. Door goede gesprekken kunnen zorgverleners hun beelden toetsen en hun gedachten/ handelen verrijken. Daardoor worden tunnelvisies hopelijk beperkt.

We signaleren behoefte aan meer samenspraak bij professionals die werkzaam zijn bij GGD’en, bij de huis- en ziekenhuisartsen en in het sociaal domein. Men wil tijd nemen voor reflectie: doen we de goede dingen en doen we de dingen zo goed mogelijk? Tegelijkertijd ervaren professionals soms (te) weinig ruimte voor deze gesprekken, of durven zij hun vragen niet te stellen binnen hun beroepsgroepen en instellingen.

In goede gesprekken ontstaat ruimte voor meer- en minderheidsstromingen. Door gedurfd te spreken en openhartig te luisteren kan ‘de wijsheid in de groep’ worden aangeboord en benut. Wij zijn ervan overtuigd dat meer ruimte voor professionele gesprekken bijdraagt aan goede zorg én aan het behouden van gemotiveerde zorgverleners.

Naast gesprekken tussen zorgverleners, is ook meer samenspraak met mensen voor wie we zorgen (burgers, klanten of patiënten) nodig. In die gesprekken willen we ons niet (laten) opsluiten in kolommen, financiële mechanismen, domeinen of sectoren.

We kennen in die dialogen maar één belang: dat van de volksgezondheid, dus uitgaande van de belangen van de mensen voor wie we zorgen.